Opowiadania potrafią zauroczyć tak samo, jak ogromnych wielkości powieść, tym bardziej jeśli w spójny sposób opowiadają o codzienności i jej problemach. Z taką też tematyką możemy spotkać się w książce Alice Munro, pt.: „Taniec szczęśliwych cieni”.
Książka ta, to zbiór obserwacji życia, toczącego się w niewielkiej kanadyjskiej miejscowości. Zapisane spostrzeżenia pochodzą z czasów powojennych, więc nie są nam aktualne, ale jak najbardziej bliskie są problemy codzienności, z którymi i dzisiaj się spotykamy. Przede wszystkim autorka książki skupia się na ukazaniu złożoności przemijania, często trudnych do rozszyfrowania więzów rodzinnych, typowości życia w niewielkich miasteczkach, a co najbardziej aktualne – różnic pomiędzy spostrzeganiem świata przez kobiety i mężczyzn. Opowiadania te układają się w spójną całość, ukazując w najdrobniejszych szczegółach zmieniający się świat.
Czytelnicy w książce nie mają co liczyć na sensacyjne wydarzenia, ale jest ona wartościowa pod innym względem. Przede wszystkim jest to prawdziwa literatura, która ma swoje piękno i nadaną jej należytą formę. Warto po nią sięgnąć, aby nauczyć się obserwować to, co nas samych otacza, i aby nauczyć się wysnuwać z tych obserwacji odpowiednie wnioski.