Lektura powieści psychologicznej zawsze powinna być wyzwaniem, bo właśnie wtedy jest okazja do analizy zachowań nie tylko bohaterów, ale też i swoich. Najnowsza książka Katarzyny Maicher pod tytułem „Persymona”, to opowieść, która zmusza do przemyśleń i robi to w doskonały sposób.
Książka ta, to poniekąd zmierzenie się autorki ze swoją własną biografią, ukrytą pod różnymi postaciami, a nawet przedmiotami. Jest to książka, która karze się zastanowić nad tym, jak relacje rodzinne kształtują człowieka i czy jeśli byłyby one inne, to czy bylibyśmy też innymi ludźmi. „Persypona” to również opowieść o tym, jak bohaterka próbuje poskładać różne historie rodzinne w jedną całość i odczytać z niej przyczynę trudnych relacji pomiędzy jej ojcem i matką. To też próba pokazania różnych aspektów przemocy psychicznej, także takiej którą bardzo trudno jest określić i zdefiniować. To opowieść o dzieciństwie i dojrzewaniu, które upłynęło pod znakiem ciszy i obojętności rodziców. W książce tej ważne jest wszystko, także przedmioty i miejsca, tak też dom, miejsce gdzie mieszka bohaterka nabiera nowego wyrazu, dokładnie tak jak przydomowy ogród, a nawet cała okolica.
„Persymona” to książka intrygująca, zarazem pełna doskonałych opisów stanów uczuciowych bohaterki. Jest to debiut literacki autorki, niezwykle udany i o wysokim poziomie literackim. Zdecydowanie można tę książkę zaliczyć do bardzo dobrej prozy, po którą warto sięgnąć.